Mutlu giden bir evlilik yavaş yavaş kötüleşmeye başlayınca partnerler bunun için çözüm yolları aramaya koyulur. Çeşitli yollar vardır ama kadınlar bir yolun daha sağlam bir kurtarıcı olduğunun inancına sahiptirler. Çocuk yapmanın ilişkiyi kurtaracağını düşünürler. Hatta bazen aile büyükleri ve çevreden de ‘hamile olursan kocan sana ilgili davranır’, ‘çocuk doğurmak evliliği sağlamlaştırır’, ‘çocuk evin neşesidir, çocuk olunca ilişkiniz düzelir’, gibi sözler sık sık duyulur. Toplumumuzda çocuğun, eşleri duygusal olarak birbirine yakınlaştıracağı şeklinde yanlış bir düşünce vardır. Evet, çocuk ilişkiye renk katar ve bağları güçlendirir ama bir farkla; SAĞLIKLI İLİŞKİDE bunlar olur. Sağlıksız ve kötü giden bir ilişkide çocuk yapmak eşleri duygusal olarak yakınlaştırmaktan çok, eşlerin birbirlerinden uzaklaşmasına neden olmaktadır.
ÇOCUKLA BİRLİKTE SORUMLULUK DA GELİR
İlişkide yaşanan sorunun kaynağının ne olduğunu bilmeden çocuğu bir kurtarıcı olarak görmek, mevcut olan sorunu daha da büyütmektedir. Çünkü çocukla birlikte aileye yeni sorumluluklar yüklenir. Çocuk ilgi ve bakım ister. Çocuğu büyütürken anne ve babanın beraber sorumluluk alması gerekir. Sorumluluğun sadece tek bir tarafa yüklenmesi, o tarafta kızgınlığın oluşmasına neden olur. Böylelikle ilişki daha da kötü bir hale doğru ilerler. İlişkiye farklı boyutta yeni sorunlar eklenmeye başlar. Kadınlar genelde çocuk yaparak eşleriyle daha yakınlaştıklarını düşünürken, erkekler bu noktada bu farklı düşünmektedirler. Kadın çocuğuyla ilgilenirken eşini ihmal eder ve bu da duygusal olarak birbirlerinden daha da uzaklaşmaya neden olur.
Eşler ilişki kurma becerisini geliştiremedikten sonra, birbirlerini ne kadar çok sevseler de aralarında çatışmaların olması kaçınılmaz bir durumdur. Sevginin dahi engel olamadığı bu çatışmaya sorumluluklarla birlikte gelen çocuğun engelleyebileceğini düşünmek mantıklı değildir.
EŞLER ÇOCUK YAPMA KARARINI BİRLİKTE VERMELİDİR
Eşler, çocuk sahibi olmadan önce bu kararı iyice düşünmelidirler. Birlikte konuşmalı ve ortaklaşa karar vermelidirler. Çocukla birlikte yeni bir yaşam şekli doğmaktadır. Yeni doğan bu yaşam şekline her iki tarafta hazır mı? Bu sorumluluğu taşıyabilecekler mi? Bunlar hesap edilmelidir. Planlı bir şekilde çocuk sahibi olmak, hem hamilelik döneminde hem de sonrasında eşlerin muhtemel zorluklara hazırlıklı olmalarını sağlamaktadır.
ÇOCUK YAPMADAN ÖNCE İLİŞKİDE YAŞANAN SORUNUN KAYNAĞI VE NEDENİ BİLİNMELİ
Çiftlerin her ikisinin de çocuk sahibi olmayı istemeleri kendi ilişkilerinde gelişim sağladıktan sonra yapmaları doğru olandır. Eşlerin birbirlerinin ihtiyaçlarını karşılayamadıkları zamanlarda dabirbirlerine anlayışlı ve hoşgörülü olmaları gerekmektedir. Çiftler birbirlerini dinleyebildikleri ve anlayabildikleri zaman aralarında uyum ve bütünlük sağlanmış olur. Bu bütünlük sağlam bir temel oluşturur. Böyle bir temelin oluşmasıyla birlikte eşler, çocuk yapmaya hazır hale gelir. Eğer eşler arasında sağlam bir temel yoksa orada sallantılar oluşmaya başlar ve daha sonrasında bu sallantılar yıkımı meydana getirir. İlişkide sallantılar varsa yıkımın oluşmaması için öncelikle bu sallantıların nedenini bulmak ve bu noktada sağlamlaştırmak ilişki için daha sağlıklı olacaktır.