Munchausen Sendromu, kişinin gerçekte psikolojik ya da fizyolojik herhangi bir problemi olmamasına rağmen hastaymış gibi davranarak etrafındakileri kandırması ve aldatmasıdır. Bu sendroma sahip hastalar, doktorun muayenehanesine ya da acil servise sıklıkla klinik rahatsızlığını destekleyen uydurma bir öykü ile gelmektedir. Tedavi bitmeden hastaneden ayrılabilirler ve aynı tabloyla tekrar tekrar hastaneye başvurabilirler. Hastane personeli ve doktorlar kişi tarafından ilgi ve sevgi alma aracı olarak görülmektedir. Bu amaçla içine girmek istedikleri hastalığın belirtilerini kendi vücutlarında kendileri oluştururlar.Bu kişiler başarılı bir şekilde şiddetli ağrı çekiyor, nöbet ya da baygınlık geçiriyor gibi yapabilirler. Bunu yaparken hasta olmadıklarının tamamen farkındadırlar. Bu sendroma sahip kişiler sağlıklı olduklarını bildikleri halde çevresindeki insanlara profesyonelce yalan söylerler. İkna kabiliyetleri oldukça yüksektir. Hastanın geçmişine bakıldığında ebeveyn tarafından ihmal, terk edilme ve kötü davranışa sıkça rastlanır.
MUNCHAUSEN SENDROMU BELİRTİLERİ NELERDİR?
– Hastalıkla ilgili her şeyi A’dan Z’ye bilme fakat kendisiyle ilgili detayları geçiştirme.
– Sık rastlanmayan, garip test sonuçları.
– Hastalığın normal seyrinde pek görülmeyen ani kötüleşmeler.
– Teşhis konulamayan, açıklanamayan rahatsızlıklar.
– Ateş, kusma, ishal, alerji, bayılma, nefes darlığı ve nöbet geçirme gibi durumlarının çok sık tekrarlanması.
– Hastanede yatma ya da ameliyat olasılığına karşı fazla hevesli olma.
DAHA ÇOK KİMLERDE GÖRÜLÜR?
Bir kişilik bozukluğu olan Munchausen Sendromu daha çok,
– Çocukken istismara uğramış ya da ihmal edilmiş,
– Daha önce ciddi bir hastalık atlatmış,
– Ailesinden yada arkadaşlarından birinin ciddi bir rahatsızlığına şahit olmuş,
– Medikal sektörde çalışan ya da çalışmayı hayal eden,
– Sürekli suçluluk hisseden ve cezalandırılması gerektiğini düşünen,
– Öz güveni düşük, kronik depresyon ya da bağımlılık problemi olan genç yetişkinlerde görülür.
NASIL TEŞHİS VE TEDAVİ EDİLİR?
Munchausen sendromunun, belirlenmesi ve tanı konulması oldukça güçtür. Çünkü hasta bu süreçte bir süre sonra hasta yada doktor değiştirebilir. Hastanın durumunu, ailesi yada yakın çevresinin fark etmesi daha olası bir durumdur. Bu kişiler, ancak gerçekten ağır bir hastalığa yakalanır, psikolojik tedavi görür veya hayatta gerçek bir motive kaynağı bulursa tedavileri mümkün olabilir. Günümüzde bu hastalığın birçok örneğini bulmak mümkündür. Buna örnek olarak bu sendromu anlatan 2013 Alman yapımı bir film bulunmaktadır.